Aren Scholte

Verbinding. Wanneer je twee punten aan elkaar vastmaakt, krijg je een lijn die van twee losse punten één geheel heeft gemaakt. Als je meerdere punten aan elkaar verbindt, zijn de mogelijkheden eindeloos. Dan wordt het een figuur, of een route die je kan volgen. Misschien creëert het chaos of schept het orde. Zelfs het Nederlandse wegennetwerk met een dagelijkse spits van 350 kilometer file -inclusief klagende forenzen die de file vormen- is een verbonden geheel. Er zijn dus losse onderdelen nodig die verbonden worden. Zonder verbinding blijven de losse elementen gewoon losse elementen. Een automobilist die ruim baan heeft, honderdtien rijdt op de A28 naar Zwolle en klaagt dat hij in de file staat -omdat hij zich verbonden zou voelen met de mensen in de file tussen Heerlen en Sittard- die heeft het fout. Daar is geen sprake van verbinding. Daar is sprake van een verward persoon. Mijn voorstel zou ook zijn om die automobilist van de weg te halen.

Maar volgens mij maak ik het mezelf nodeloos ingewikkeld en word ik warrig. Ik wil maar zeggen; de hele wereld hangt aan elkaar van verbinding. Verbinding gaat over je onderdeel voelen van iets. Of dat nou in een groep is, in een (creatief) proces of simpelweg in je eigen leven. Persoonlijk kom ik uit een nogal hoofdelijk gezin en ben ik de laatste tijd steeds meer aan het aanleren om te voelen. Hierdoor ben ik me gevoelsmatig ineens meer aan het verbinden met mijn vrienden, maar ook met de creatieve processen waar ik in zit. Waar ik mij voorheen meer een los element voelde, voel ik me steeds meer verbonden met ‘het geheel’.

Tijdens het vorige MA ontbijt was het thema AFRONDEN. In een proces komt er een punt waarop je iets moet bestempelen als ‘af’. We gaan met onze afgeronde onderdelen, punten, naar de tekentafel. Daar moet een verbinding in gemaakt worden. Ín het maken van die verbinding, ontstaat betekenis. Betekenis binnen die verbinding. Of dat nou liedjes op een album zijn, foto’s in een serie of verhalen in een voorstelling. Van losse elementen, naar verbinding, naar betekenis. Dat proces werkt volgens mij twee kanten op, je kunt ook met betekenis beginnen en met losse elementen eindigen. Het lukt mij alleen niet om betekenis te geven aan deze tekst, dus ik hoop dan maar op verbinding. Anders kan ik altijd nog zeggen dat de tekst in ieder geval uit losse elementen bestaat.