Sjaan van Riel

Geschakelde gedachten.

Schakelen, ik ben er niet goed in. Ik heb tijd nodig voor de overgang van het ene naar het andere. Om tot rust te komen, diep adem te halen en te verwerken wat ik net heb gedaan, gevoeld en ervaren.

Wanneer dingen van het ene naar het andere overgaan, wordt het in mijn hoofd een grote brei. Aan het einde van de dag weet ik dan niet meer goed wie, wat en wanneer. Dan is mijn energie op. Gelukkig helpt het om in mijn notitieboekjes te tekenen en te schrijven. Mijn kleurgecodeerde planning maakt mijn week overzichtelijk. Ik zie de ruimte tussen afspraken en verdeel mijn to-do’s over de week. Dit systeem werkt voor mij, het biedt rust en ruimte voor spontane acties, verrassende ontmoetingen en reflectie. Het helpt me om orde te scheppen in mijn chaos.

De werkelijkheid vraagt me voortdurend om te schakelen, omdat alles in beweging is, zowel om me heen als van binnen. Een voorbeeld: terwijl ik de eerste alinea van dit stukje schreef, ben ik koffie gaan zetten, heb ik vijf slakken uit mijn tuin geplukt en me afgevraagd of ik een duif zou willen zijn. En dan heb ik op de vroege ochtend nog niemand om me toe te verhouden. Want ik schakel ook nog tussen de verschillende rollen die ik vervul: moeder, vriendin, coach, kunstenaar, programmamaker, vormgever… ik noem er maar een paar.

Ik probeer met aandacht in het nu te zijn, maar het moment is al voorbij zodra ik het uitspreek. Schakelen lukt wel als het vloeiend gaat, als ik zelf het tempo en de versnelling mag bepalen.Ik heb geleerd dat ik vijf versnellingen heb, terwijl ik er vroeger slechts twee had (namelijk 1 of 5). Het was volle kracht vooruit of helemaal stilvallen. Nu zijn er gelukkig ook wat tussenliggende versnellingen. Dat lukt omdat mijn ademhaling het tempo bepaalt.